De eerste dag van de mei-vakantie. Een drukke tijd gehad op mijn werk en de studie en dat merk je dan pas goed. Ik was vandaag van plan om te gaan lopen en ik zag er de hele dag tegen op. Toch maar gegaan om een uurtje of vier. Stroef begin. Langzaam. Wind tegen. Ik heb een andere route genomen maar richtte me wel op dezelfde afstand. Het paardenpad in het Balijbos was vanwege de regen glad en modderig geworden en dat deed de snelheid geen goed. Dacht ik. Want het resultaat was toch verrassend: 7,4km in 41min. Dat is 10,8 km/uur. Minder leuk is dat mijn rug tijdens het lopen opspeelde, niet heel erg maar het verontrust me wel. Inmiddels voel ik niets meer, geen reden om minder te gaan lopen dus.

Wat kun je meer doen? Gisteren met Jeroen, het was een prachtige lentedag, zo'n 90km gefietst. De Sensa Veneto is ingereden en goedgekeurd. Maar komt een Sensa wel hoger dan de nok van Wassenaar? We gaan het meemaken. Bij Jochem, Rene en Anne gaat het ook kriebelen. Een sms van Marco om naar onze trainingsarbeid te informeren. Ons antwoord: "Wij staan in Lisse. Ga jij ook nog fietsen dan?".

Dinsdagavond nog een loopje gedaan. 6,5km in 34,5min. Dat is 11,3 km/uur. Ik kan me niet voorstellen dat ik dat tempo twee uur kan volhouden. Vanavond ga ik me inschrijven voor de halve marathon van Amsterdam. (Lees je mee, Jeroen!)

Lopen. Je zou bijna vergeten hoe lekker dat is. Afgelopen vrijdag en vandaag gelopen. Ik heb de afstand wat vergroot om te kijken hoe de rug reageert. Dat valt een beetje tegen. Vrijdagavond 6,2km gelopen (met de forerunner voor wat extra motivatie). Toen ik stopte was de zwabbervoet er weer. Daar had ik niet op gerekend. Jammer. De volgende ochtend met pijn in mijn achillespees opgestaan. Ook dat nog. Vanochtend wat Advil opgedaan en dat hielp. Dat heb ik net ook, preventief, gedaan na een loop van 6,5km. Verrassend genoeg zwabbert de voet minder. We zullen zien morgen.

De cijfers. Vrijdag 6,2km in 39min is 9,5km per uur. Zondag 6,5km in 36min is 10,8. Met deze snelheid lukt het om de halve marathon een keer onder de twee uur te lopen.

Lekker hersteld van de AGR en de volgende uitdaging komt eraan. De Steven Rooks Classic met de Redoute daarin. Enige training is dus nodig want om dat hele stuk naar de Ardennen te fietsen, vanuit Maastricht dat wel, om dan naar boven te lopen......


Gisteren dus wat aan krachttraining gedaan en wel via een atb tocht van 38km: ATB route Land van wijk en wouden. Da's niks dacht ik. Mis. Hartstikke leuk en goed voor de spieren. Er zit behoorlijk wat zwaar terrein in: zandpaden, grindpad en houtsnippers. Goed bochtenwerk nodig tussen de bomen. Samen met Rene en Jochem, ook de Redoute, en Maik. Fietsen op de atb is totaal anders dan op de racert. Die 38km mogen gerust geïndexeerd worden tot – pak 'm beet – uhhhhh. Voor herhaling vatbaar.

Langzaam begint het ook te kriebelen om wat meer te gaan hardlopen. Ik wil beginnen met een duurloopje van 6km met een eindtijd op de halve marathon van twee. GPS dus mee nemen. Dat langzaam opbouwen tot 1 juli om de duurloop uit te bouwen tot de 10km met de gewenste snelheid. Ik hoop dat de rug sterk blijft.

De Amstel Gold Race. 150 prachtige kilometers. Het was prachtig, eigenlijk de mooiste tot nu toe. In het begin ging het cresendo. Heuveltje, hellinkje. Appeltje, eitje. Gaandeweg ging het steeds moeilijker en de beklimming naar het Drielandenpunt werd het omslagpunt. Het lukt me niet meer om op het zware blad te klimmen en moest telkens terugschakelen tot het allerlaagste verzet. Links en rechts vlogen ze me voorbij en ik zag Jeroen langzaam meters pakken. Chapeau! Bovenop de berg kon ik alleen maar op een steen zitten. Onvoorstelbaar moe. Nog nooit zo erg meegemaakt. Nu , een dag later, kan ik allemaal wel romantiseren maar dit was afzien. De kilometers naar de tweede verzorgingspost kan ik me niet meer voorstellen. Daar aangekomen ben ik weer een beetje hersteld. En dat was maar goed ook want de Kruisberg en de Eyserbosweg kwamen er vlak achter aan. De pijn was niet minder maar ik kon er in ieder geval van genieten.....en de finish kwam in zicht. Lekker over de Fromberg gefietst, dat vind ik een hele leuke heuvel. De Keutenberg opgelopen. 140km in de benen en dan de 22%. Ik weet niet of het me gelukt zou zijn maar het zat er mentaal gewoon niet in. Er zaten wat toeschouwers in de berm die riepen dat het geen wandeltocht was. Het antwoord is natuurlijk: "wij hoeven ons nergens voor te schamen". En zo is het. Samen lachend over de finish gekomen. Trots. Hoewel op verheugd toch maar geen Amstel biertje genomen.
Nog wat geleerd? Misschien wat meer aan krachttraining voor de benen doen (weer eens gaan mtb'en bij snowworld bijvoorbeeld, en de conditie op hoger peil brengen door wat meer te gaan hardlopen. Over drie weken de Steven Rooks Classic.

Vandaag hebben we de bultentocht gedaan. Het is prachtige tocht geweest over 100km, goed georganiseerd ook. Op het laatst wel een bordje gemist en daardoor is het misschien wat minder geworden maar deze gaat gewoon de boeken in voor 100km. Toch was het nog koud en over de dijk langs de rijn stond een straffe wind. Het zonnetje liet zich nog even gezien en daardoor werden we geinspireerd om de Grebbeberg op te rijden in een tempo, en ik citeer Jeroen, waar de Duitsers jaloers op kunnen zijn. Ook nog een leermoment gehad. Te laat en niet goed gegeten. Bij Leersum op 75km kreeg ik een hongerklop. Een dubbele mars gekocht en daarna naar de snackbar. Het menu bestond uit: grote patat speciaal, broodje groentekroket en een broodje warm vlees met gebakken ei en pindasaus, voor twee man dat wel. Volgende keer beter plannen. Een prachtdag.