Ik heb de achillespees een week rust gegeven. Het resultaat is niet om over naar huis te schrijven. Blijft pijnlijk, ook tijdens het lopen. Gisteravond laat een rondje 8,8 gedaan. Het  was ontzettend warm. Jammer genoeg begaf de batterij van de forerunner het dus ik heb geen statistieken. Het gevoel zegt me dat ik prima liep. Snel en krachtig. In de avond lopen is ook meer mijn ding. Ik moest mijn hoofd ook leegmaken wat ik was behoorlijk nerveus voor het verdedigen van mijn MBI scriptie vandaag. Geslaagd btw. Idioot genoeg lijkt het haast niet meer mgelijk om pijnvrij te lopen. Niet heel erg maar wel hinderlijk. Deze keer was het de rechterkuit. Wat is dat toch? Gaat de leeftijd meespelen? Volgens mij bouw ik de afstand rustig op en zo verschrikkelijk hard ga ik ook niet. Merkwaardig.

Morgen ga ik met Jeroen de toertocht grand depart ter gelegenheid van de start van de tour de france in Rotterdam rijden. Ik heb er zin an (om maar een uitdrukking van een bekende Rotterdammer te gebruiken).

Vanavond lekker gelopen. Ik twijfelde even vanwege de achillespees (en de nieuwe zachte bank) maar heb me er toch toe kunnen zetten. Met de forerunner. Ik deed 50 minuten over de 8,8km. Dat is 10,56 km/uur. Net aan voor de ambitie om de halve marathon onder de twee uur te doen.

Overigens bevalt masseren van de pees me niet. Pijnlijk en volgens mij versterkt het de ontstekking. Normaal gesproken trekt de pijn geleidelijk weg na een paar dagen. Daar is nu geen sprake. Niet doen en we gaan het zien.

Een 'rustige' week gehad. Twee keer, dinsdag en vanochtend, gelopen. Lopen is een stuk makkelijker in te plannen in een drukke werkweek en daarom even geen fietstraining. Jammer. Ik heb de afstand een beetje uitgebreid met ongeveer een kilometer. Hoeveel weet ik niet want ik was de forerunner kwijt. Inmiddels toch maar goed gezocht en deze onder een stapel schoenen, plastic zakken en judopakken teruggevonden. Op zichzelf niet erg. Zonder GPS loopt toch wel relaxt en ik neem me voor om straks mét de forerunner ook ontspannen te lopen en me niet te laten opjagen. De pijn in mijn linker achillespees is storend. Na dinsdag is de pijn weliswaar minder geworden maar niet weggegaan. Verstandiger zou zijn om niet te lopen. Ik probeer het met advil, stretchen en massage.

Limburgs Mooiste was 'hot'. Allemachtig wat een hitte. Daarbij komt een late start, twee lekke banden en een ernstig tekort aan zout en ziedaar: fail. De rode lus is 150km en we hebben er 117km van gefietst. Unaniem besluit op het – al gesloten – servicepunt in Gulpen.


Geen overnachting maar vroeg uit de veren. Om half zes vertrokken, eerst Rene en Joram ingeladen en toen naar Heerlen. Aankomst kwart voor negen. Althans bij de afslag. Daarna twee uur in de file. Drama. We konden pas om half twaalf fietsen. Dat ging lekker. Het was warm maar goed te doen. Al snel een lekker groepje gevonden en de tempo zat er goed in. Makkelijk zat, medaille verdienen. Pssssssst. Lek rijden na 20km. Geen probleem maar het achterwiel ging er niet lekker in. Aanlopende remmen. Behoorlijk oponthoud. Waarschijnlijk waren we de laatste renners op dat moment. Bovendien was het ontbijt verbrand en geen lunch. Gelukkig een krentenbol in Vaals en water, veel water. Maar geen fietspomp en de achterband was eigenlijk wat zacht. Knallen naar het tweede punt op 48km. Daar is een fietspomp. Mooi. Pang. Binnen- en buitenband geklapt vanwege overdruk. Ik heb nieuwe banden gekocht maar de gemiddelde snelheid was inmiddels dramatisch laag. Dat in tegenstelling tot de gemiddelde temperatuur en die begon z'n tol te eisen. Eerder dan normaal sloeg de vermoeidheid toe. Op 75km was de pijp wel leeg en toen kwam Les Waides nog. Een prachtige klim. Daarna als een zombie doorgereden. Op de 98km was nog een servicepunt. Water over de kop maar geen verfrissing. De grensheuvel over op naar Gulpen. Jeroen sms't vanaf een Sardinisch strand of we eindelijk gefinisched zijn. Nee, we zijn moe en warm. Fail. Over een fietspad, plat als een pannenkoek, naar het eindpunt gereden. Het is kwart voor acht. Bij het doek alleen nog cola. “Het bier is op” klinkt over de speakers. Eigenlijk een hele mooie fietsdag.

De grote tochten in het voorjaar zitten erop. Lichte verschuiving naar het lopen. Ik zet mijn zinnen op de www.beachchallence.nl eind Augustus.

Een slechte week achter de rug. Weinig gedaan want veel te moe. Waarom? Weet niet. Misschien te veel gedaan de afgelopen tijd. Vorige week twee maal de hardloopschoenen aangedaan en twee keer snel omgekeerd. Weerzin en ook pijn aan de achillespees. Vanavond daarom een nieuwe strategie uitgeprobeerd. Forerunner thuisgelaten en op het gevoel gelopen. Heerlijk. Ik weet het niet zeker maar een stukkie langzamer gegaan. Toch uitgelopen en da's mooi. Zeveneneenhalf kilometer in de tas.