Dit is typisch zo'n week, vlak voor Kerst, waarin je gewoon teveel moet doen. Het één leuker dan het andere maar onontkoombaar. Sport is dan het sluitstuk en ik heb deze week dan ook niet veel gedaan. Een keertje fitness, that's all. Wel een uitgebreide sportkeuring ondergaan en nog goedgekeurd ook! De agenda voor sportjaar 2011 kan worden samengesteld. Prima idee om van tijd tot tijd eens te laten kijken hoe het er voor staat. Het zit wel goed met de conditie. Het ECG onder belasting gaf aan dat ik moet stoppen bij 350KWatt en een maximale hartslag van 178. Leuk om te weten is dat je, om een kans in he hooggebergte te hebben, 4KW per kg lichaamsgewicht moet hebben. Mooi, ik hou nog over. Met betrekking tot de blessures wist de sportarts te melden dat er geen schade aan knie (meniscus, banden etc) te zien is. De blessure lijkt daarom een relatief onschuldige lopersknie of frictie syndroom te zijn. Vooruitzichten zijn goed mits ik onmiddellijk stop op het moment dat de pijn begint en absoluut niet doorloop. De afgelopen weken hadden mij al duidelijk gemaakt dat dat niet zo verstandig is. To put it mildly. Ik houd deze week nog rust en wil dan tussen Kerst en Oudjaar rustig aan beginnen met lopen. M'n (sport)vriend Jeroen is ook goedgekeurd en dat zal het nieuwe sportjaar nog leuker maken. 

Het was prachtig weer vanochtend en dus naar buiten om een opkomende verkoudheid weg te fietsen. Rondje Rottemeren van ruim een uur in een lekker tempo met een pittige tegenwind. Leuk om te zien dat hele stukken van de Rotte nog bevroren zijn. Hopelijk kom ik binnenkort terug om te schaatsten. Ik kon de verleiding niet weerstaan om een paar hellingen op het mountainbike parcours te nemen ondanks dat ik me had voorgenomen om dat niet te doen om de knie et cetera. De eerste twintig minuten kreeg ik 'Nick en Simon' niet uit mijn hoofd. Vanochtend hoorde ik de kleintjes het nummer zingen. Sandra zingt het vaak voor ze en voor het eerst snapte ik het echt.  "....je hoeft niet alleen de wereld te dragen......." Ontroerend, maar ik kreeg het lied niet uit mijn kop en dan gaat het me daar toch irriteren zeg. Thuis gekomen heb ik - bemodderd en bezweet - veertig squats gedaan. De eerste drie series met Quinten op mijn rug, een soort Gulpenberg. De laatste met het kleintje van vier. Een makkie zoals de Cauberg dat is. Daarna douchen en koffie met de laatste chocoladeletter van dit jaar.

Het lijkt alleen maar saai. Ik heb zo ongeveer hetzelfde gedaan als de vorige week en de week daarvoor. Twee keer fitness met extra aandacht voor de beenspieren (die het volgend jaar hopelijk flink te verduren krijgen), keertje spinnen en vandaag geschaatst. Vooral het schaatsen is leuk. Wat een fantastisch gevoel is dat toch als je in een cadans zit. Zwieren en zwaaien. Hopelijk kan er deze winter er op natuurijs geschaatst worden. Als training haalt schaatsen het niet bij hardlopen of fietsen. Je komt praktisch net zo fris van de baan als dat je erop gegaan bent. Ik hou mezelf voor dat dit alleen maar goed is voor het genezingsproces. Hoe het daarmee voor staat durf ik niet te zeggen. In het normale leven heb ik nergens last van, hoewel mijn achillespees onwijs pijn doet als ik er een beetje in knijp. Knie is onduidelijk. Geen pijn maar ik voel ´em. En dat hoort niet. Ik weet meer als ik woensdag bij de sportarts ben geweest. Lekker weer lopen. Zondag misschien een stukje fietsen op de mtb.

De afgelopen sportweek is vergelijkbaar met die daarvoor. In de hoop van de knie- en achillespeesblessure af te komen, loop ik niet maar doe wel specifieke beenspieroefeningen en wat extra rekken. Misschien ga ik in de kerstvakantie weer rustig beginnen. Afgelopen dinsdag weer lekker gespind bij Q en vrijdag met Robert geschaatst. In vergelijking tot vorig week ging het schaatsen prima hoewel ik nog niet klaar ben voor een molentocht of zo. Opvallend dat na verloop van tijd de rechterenkel scheef gaat staan en ik sterk blijf op de linker. Volgende week gaan Jeroen en ik bij een sma de conditie laten doormeten en daar zit een consult met een sportarts bij. Ik ga hem mijn theorie voorhouden dat alle blessureleed van dit jaar verband houdt met de hernia (deze week een jaar geleden). Ook het verschil in kracht tussen links en rechts heeft mogelijk daarmee van doen. Ben benieuwd.

Nog twee keer gefitnessed op mij werk en vandaag 35 minuten op de tacx in een besneeuwde tuin gezeten. Ik ben geen liefhebber van de tacx, het heeft iets zinloos in zich. Heel anders dan spinnen. Schuldgevoel over teveel appeltaart, bockbier, pepernoten en banketletters is dan wel een motivator. Muziek is dan essentieel. Suburbs van Arcade fire op gehad. Dat album wordt echt steeds mooier, elke keer opnieuw. Vanavond nog het heerlijk avondje en morgen de aanbiedingen van de laatste marsepein en borstplaat van het seizoen. Ik ben gek op de Sint.

We zijn volop aan het nadenken over sportjaar 2011. Niets staat vast maar de CPC loop wordt het eerste doel. Onder de twee uur is het doel.