Spontane actie vandaag. Ik heb de middag vrij genomen om te fietsen. Wel een lange broek aan want het weer was niet zo goed als de afgelopen dagen. Sterker nog, veel wind. Eerst overwoog ik een rondje Westland om zo de wind mee te hebben op het laatste deel. Maar het stuk door - mijn geliefde - Den Haag staat me geweldig tegen en dus maar weer noordwaarts. Het is de ronde Hazerswoude - Woubrugge - Alphen a/d Rijn - Bodegraven - Boskoop geworden. Razendsnel van start, "die Elfstedentocht wordt een makkie", daarna de terugval met de wind voor. Allemachtig, er is niet genoeg getraind en waar ligt die brug over de oude Rijn ook alweer? Is dat Bodegraven of Boskoop. Ik gok Bodegraven. Mis. Shit, toch Boskoop. Omgereden en het gaat ook nog regenen. Hongerklop in de polder maar ik heb gelukkig een isostar reep bij me.Tropical fruit! Tijdens het kauwen gaat de moraal al omhoog. Hongerklop zit in de kop? De laatste kilometers gaan prima. In totaal 94 kilometer gereden.

Wat een doffe ellende. Omdat de test  met lopen afgelopen week was geslaagd - althans, niet beter en niet slechter - heb ik gisteren weer een stukje hardgelopen. In een matig tempo een kleine vijf kilometer. Eigenlijk was het heerlijk, soms een onbestendig gevoel in de onderrug maar weinig last. Dat kwam later! Vanochtend was de pijn enorm. Niet bukken, niet tillen. Auw, stom, stom, stom. Diclofinac en tramadol tegelijk innemen dan maar. Ben ontzettend bang dat dit een terugval van weken wordt. Ook de geplande fietstocht voor vandaag ging niet door. De voorbereiding voor het fietsseizoen  valt volkomen in duigen. De planning moet sowieso herzien worden. Limburgs Mooiste gaat dit jaar niet door. Schoonouders zijn dan 50 jaar getrouwd. Jammer, maar zij konden dat toentertijd ook niet weten. Vorige week toch nog twee keer aan krachttraining gedaan en ik hoop dat dat deze week ook gaat lukken. Fingers crossed.

Net terug van twintig minuten hardlopen. Ik hoop hiermee te voorkomen dat de opgebouwde conditie al te veel achteruitgaat én het is een testje voor de rug. Een beetje pijn tijdens het lopen maar morgen zal echt blijken hoe het ermee voor staat. Overigens is de avond voor mij de beste tijd om te lopen.

Rugpijn negeren en de activiteiten hierop aanpassen, dat is de huidige modus. Het schiet namelijk niet erg op en ik loop dus niet. Donderdag lekker aan krachttraining gedaan en vandaag een stukje gefietst. Zo'n kleine veertig kilometer dit keer. Oké, de afstand is niet indrukwekkend maar ik merk dat het gemakkelijker gaat. Ik vergelijk de rit van vorige week dan met de rit van vandaag. Prima. Ik hoop zo dat ik deze week weer wat kan gaan hardlopen!  

Gisteren weer een tocht op de racefiets gemaakt. Met Jeroen afgesproken bij Meijendal voor een bakkie en daarna verder door de duinen naar Noordwijk. Er stond een stevige wind tegen en die heuveltjes zijn op dit moment in het seizoen best wel pittig. Maar dat moet ook want de conditie moet beter. Al was het alleen maar omdat ik de hele avond voor pampus op de bank gelegen heb. Nou ja, eerst nog even met QB naar de voetbaltraining geweest en slingers voor mijn jarige jongste opghangen. Die 76km hakken er goed in maar wat een leuke sport is het toch. Met de rug gaat het beter maar het schiet niet op. Geen last op de fiets en ik ben benieuwd of ik er een beetje mee kan hardlopen. Morgen maar eens kijken, het is zo jammer als de vorderingen van afgelopen weken verloren gaan.

"Oude liefde roest niet maar er komt wel een beetje schimmel op." Dat kwam in me op toen ik vandaag, voor het eerst dit jaar, weer op de racert klom. Wat een heerlijke fiets is die focus toch! Mens en machine versmolten tot een effectief bewegingsvehicel. 30 km later was er niets meer van effectief bewegen over, stoempen en werken. De racefiets had de hele winter in de vochtige schuur gestaan en er zit werkelijk schimmel op en de klikpedalen roesten. Maar het fietsseizoen is begonnen. Een tochtje rondom de rottemeren van 38 km. Ik merk dat  het wel goed zit met de conditie want het ging heerlijk maar er moet weer behoorlijk getraind worden. Nog een tijdje was het beste er wel vanaf en de rest van de dag was ik intens moe. Wat een prachtige zware sport is dit toch.

Vorige week heb ik niets gedaan. Ik heb de tuin uitgeruimd en daarbij zeer onverstandig getild. Niet vanuit de benen maar met de onderrug. Al 8 dagen rugpijn maar het gaat beter anders had ik natuurlijk niet kunnen fietsen. Ik hoop weer een keer te kunnen hardlopen deze week. Overigens was vandaag de CPC.......

Woon-werk verkeer per hardloopschoen. Vandaag wat eerder vertrokken om elf hele kilometers door het grijze landschap te lopen. Het was behoorlijk koud ondanks handschoenen en muts. 11 km in 57 min is heel behoorlijk en in lijn met de vorige week: 5:18 km/min. Het blijft een hele afstand en - zoals eerder gezegd - nog eens tien kilometer verder in dit tempo lijkt me onmogelijk. Fascinerend dat je tot nieuwe inzichten komt tijdens het lopen. Ik probeer de Lean filosofie enigszin in ons bedrijf te introduceren maar realiseer de beperking die ik vanuit mijn positie nu eenmaal heb om mensen iets op te leggen. De runner in mij gaf aan dat een 'blauwe' procedurele aanpak dus nooit zal werken. Een 'groene' verandering gericht op cultuur en innovatie maakt daarentegen wel eens kans. Voor sporten geldt ook zoiets denk ik. Hardlopen domweg omdat dat volgens het schema moet werkt ook niet. Wanneer sporten in je systeem zit vanuit overtuiging - gezondheid, ijdelheid, plezier - maakt dat je de natte weg op gaat en de koude wind trotseert. Of dat je straks gewoon Jeroen en Anne voor wil zijn op de flanken van Les Waides? Dat laatste is het eigenlijk.