Ai, ander werk en dat betekent minder tijd voor sport én voor het bijhouden van dit blog. Een verslagje van de afgelopen anderhalve week. Hoogtepunt daarin is Boogies extreme, minpuntje is de rugpijn die ik - vorige maandag alweer – kreeg. Eerst daarover dan. Ik was zo blij dat ik tweemaal hardgelopen had zonder negatieve reactie. Daarom kwam het hard aan toen ik de fiets stalde in de fietsenstalling en een stekende pijn kreeg bij het vastmaken van het hangslot. De mentale impact was groter dan de pijn zelf. Het viel wel mee en na een paar dagen ging het weer weg. Wel blijft hangen dat het herstel (if any!) erg broos is. De vraag is of de nieuwe rugpijn een reactie is op het hardlopen of op zichzelf staat en het resultaat is van een rare houding bij het op slot zetten van de fiets? Positief is dat ik maandagavond weer een stukje gelopen heb zonder negatieve gevolgen (so far).

Boogies! Eindelijk weer eens een toertocht zonder regen. Het was prachtig; 160km lang. Het ging me overigens niet altijd even gemakkelijk af maar vooral van de klassieke finale, van Gulperberg tot Cauberg, heb ik genoten. En ik niet alleen. Jeroen fietst de laatste tijd opmerkelijk goed, voor Sean is het allemaal nieuw maar hij vindt het erg leuk en wellicht is hij nu ook besmet met het fietsvirus. Boogies was voor mij wel de afsluiting van het fietsseizoen voor wat betreft de grote tochten dan. Volgend jaar maart (deo volente en inshallah) melden we ons weer bij de Joop Zoetemelk classic.

Een nieuwe klus in Den Haag biedt mogelijkheden om meer fietskilometers te maken maar betekent ook dat ik geen gebruik meer kan maken van de sportfaciliteiten bij DUO. Ik ben nog een beetje zoekende. Ook al omdat er nu gewoon minder tijd is om te sporten. Ik probeer het bovenlijf intact te houden met wat push-ups. Bovendien heeft Sandra een spinning fiets gekocht. Zij belde net op dat de fiets geleverd is en de gehele zestig kilogram moet vanavond nog naar de zolder toe. Een workout op zichzelf.