Rustdag. Spiertjes krijgen de gelegenheid om een beetje bij te komen van de afgelopen week. De zaterdagse krant bij de hand, kopje koffie erbij en Bertolf luisteren. Onrust ontstaat; ik moet de blog nog bijwerken. Alshet eenmaal in je kop zit, kun je maar beter gelijk doen. Net zoals 's nacht moeten plassen en geen zin hebben om het warme bed te verlaten, het is onvermijdelijk. Twee keer een pittige krachttraining gedaan deze week en ook twee keer hardgelopen. Woensdag, in de pauze, samen met Anne een stukje gelopen. Omdat er maar vijf kilometers op het programma stonden kon het tempo omhoog. Runkeeper. Het ging hartstikke goed, er zit nog wel meer in en ik ga dit vaker doen. Volgens de vakbladen hoort dit ook in een goed schema. Gisteren was het tijd voor een veel langere loop. Het zijn zestien kilometers geworden en ik ben er enorm tevreden over. Zeker ook gezien de statistieken. Fantastisch zo'n loop waarin je je goed voelt. Een flow waarbij de gedachten alle kanten opgaan. Het werk, de medezeggenschapsraad, de onderhandelingen in het Catshuis, de ziekte van mijn zus..........alles komt dan voorbij, alles komt goed.

Ik krijg steeds meer bedenkingen bij mijn plan om een marathon te lopen in oktober. Goed, er is nog een half jaar te gaan maar dan kan ik me eigenlijk alleen maar beperken tot rennen. Dat gaat dus niet met al die fietstochten in aantocht. Als je ziet wat Angelo er bijvoorbeeld voor doet. Wat nu?  Reality check! In het najaar loop ik 'gewoon' de halve marathon van Amsterdam. Ik de wintermaanden komt er toch niets van fietsen en zijn er meer mogelijkheden voor een goede voorbereiding. Rotterdam 2013? Waarom niet? Heb ik de Royal ten al genoemd. Jeroen wil die erg graag doen. Goed idee................

Het is zo'n weekend dat alles goed is. Ik heb een voldaan gevoel van het sporten: Vrijdag hardgelopen en op Zondag fietsen, het weer is prachtig en vanavond eten we lasagne. En ook nog even in de, drukke, Haagse binnenstad geweest, wat wil je nog meer? Bovendien is er nog voldoende tijd over om weer eens lekker te lezen. Ik heb een boek van Deepak Chopra over Mohammed uit de bibliotheek gehaald. Heerlijk. Hoewel. Onlangs las ik een blogpost waarin een mevrouw beschrijft hoe internet mijn brein verwoestte. Enorm herkenbaar. Ik vind het ook steeds moeilijker om een boek uit te lezen, de krant en weekbladen blijven vaak ongelezen liggen. Behalve de ipad. Die is constant in gebruik en het aanbod wordt daarmee maar vluchtig doorgenomen. Goed dat de kleintjes het apparaat regelmatig confisqueren, even loskomen want je wilt natuurlijk niet altijd ruzie in de tent.

Afijn, het lopen ging afgelopen vrijdag uitgesproken slecht. Ik voelde het onmiddellijk. De dag daarvoor had ik een zware HIT training gehad. Ik was de enige sporter in het krachthonk en Geoffry kwam er gezellig bij staan. Dus geen gelegenheid om te verzaken en hij stimuleerde volop om nog een extra plakje te pakken. Dat voelde ik de andere dag dan ook behoorlijk: een hogere hartslag en spierpijn in de beentjes. Ik besloot daarom om de geplande vijftien kilometer lopen te laten voor wat het was en voor de tien kilometer te gaan. Helaas, die verdraaide runkeeper juffrouw melde al snel dat het tempo niet best was. Een tandje extra was absoluut niet mogelijk en dus restte mijn iets anders dan erin berusten. Toch nog elf kilometers gemaakt plus kop verbrand, dat ook nog eens. Vanochtend vroeg op de fiets. Het weer viel eigenlijk tegen, het was gewoon koud en er stond veel wind. Een rondje Vlietlanden gedaan met wind mee op de terugweg en dat was heerlijk. Lammetjes overal maar nog geen koeien in de wei! Inmiddels is het opgewarmd. Ik pak een koffie en mijn boek en ga wat  lezen. Overigens blijft de agenda veranderen. De Classico boretti is gisteren aan het programma toegevoegd. Geen spektakel maar wel een gratis mooi shirt en pasta na afloop. Die kan natuurlijk nooit zo lekker zijn als Sandra's lasagne...................

Yeah right. Terug in de - bijna obsessieve - sportroutine. De noodklok luiden omtrent mijn ribben blijkt voorbarig want de pijn neemt gelukkig elke dag verder af. Afgelopen maandag kon ik dus weer een zware HIT-training afwerken en ik heb die bij wijze van test afgesloten met een half uur rennen op de loopband. Op die manier dacht ik te kunnen vaststellen of mijn gekneusde ribbenkast de schokken op kan vangen. Het is prima uitgepakt en ik heb gelijk een een mooie opstarttraining gehad. Daarom heb ik vandaag, met vertrouwen, weer lekker hardgelopen. Met een mooi resultaat zegt runkeeper: 10,55km in 58 min. Ik ben daarvoor wel wat eerder van mijn werk weggegaan terwijl er toch echt iets afgemaakt moest worden. Dat moet ik dan straks gaan doen maar ik heb daar helemaal geen zin meer in en werk dus maar de blog bij. Alleen het knaagt, het is onvermijdelijk. Pikant is dat ik mijn bedrijfsanalyse wil laten liggen om uitgerekend het boek 'Doe het vandaag!' te lezen. Appje downloaden voor het maken van een mindmap op de ipad en daarna tevreden een triple biertje te nemen. Dat is wat ik wil! Bovendien moet ik  het Programma 2012 updaten. We willen namelijk de Bultentocht fietsen. Ik moet nog mailen naar Jeroen, Sean, Jose, Marco, Rene en Jurriaan om te vragen of ze meegaan. Moedertje natuurlijk ook even bellen.Wat nu.....................?

Gisteren is mijn wielerseizoen van start gegaan. Het was de dag van de Joop Zoetemelk Classic. Deze toertocht doe je niet omdat hij zo leuk is maar gewoon omdat het de eerste tocht is en ook nog eens in de buurt. De route gaat door het groene hart: mijn achtertuin en trainingsgebied. Geen klimmersheroïek – hoewel de organisatie een charmante afsluiter in de vorm van de ‘col du bourg de la crème’ bedacht had – of leuke stadjes maar polders vol wind. Het was heerlijk om weer eens lang te fietsen en de conditie is eigenlijk prima, alsof er geen zeven maanden zaten tussen de Joop en de vorige toertocht. Zelfs de kwetsuren lijken hetzelfde: voor Jeroen zijn schouder (slijmbeurs?) en voor mij een zeurend gevoel achter mijn rechterknie na zestig kilometer. Bovendien spelen mijn gekneusde ribben nu aardig op. Het urenlange gehobbel deed niet echt goed. Vannacht kon ik weer niet op mijn zij slapen van de pijn. Geen Parijs-Roubaix dus voor mij! Een lelijke terugval want deze week ben ik weer voorzichtig aan krachttraining gaan doen en ik overwoog zelfs om komende dinsdag te gaan boksen (zonder sparren, nooit meer sparren…….) Anyway, de drukke Joop zit er op en ik verheug me enorm op de komende tochten. Leuk dat Jurriaan mee ging, hij deed het erg goed en reed vaak in een groepje voor ons (Jeroen, Sean en Wim) uit. Ik vond wel dat de fietspaden erg vol waren. Veel toerverenigingen en daar hangt een merkwaardige sfeer omheen. Net alsof ze andere rijders willen leren hoe je je gedraagt in het verkeer: Vóór, Achter, Pas op zus, Pas op zo! Prima om elkaar te waarschuwen voor een paaltje in de weg maar wat een pretentie. Je kunt overigens wel lekker schuilen in zo’n groep bij tegenwind. Na 100km ontvingen we de complimenten van Joop en na een colaatje fietste is samen met Sean nog 19 km extra om thuis de verjaardag van mijn jongste te gaan vieren. Ze is alweer zes jaar.

Nu even de stramme spieren losmaken met een familiewandeling bij de Rottemeren. De kiddo's spelen boven piraatje en ze weten nog van niets. Dat wordt wat.

Er is niet veel te melden. Nou ja, morgen is de CPC loop en.......STOP. Volgende week is de Joop Zoetemelk Classic. Tijd dus om de racert uit de mottenballen te halen. De vochtige schuur doet mijn mooie fiets weinig goeds. De pedalen roesten en - dat is bijzonder - er zit volop schimmel op het stuur, precies op de plek waar ik mijn handen  het liefst plaats. Kennelijk is dat prima organisch materiaal voor de paddenstoelen om op te groeien. Vies. Snel een nieuw stuurlint kopen, misschien wel in een ander kleurtje met bijpassende banden. Geinig. Ik heb deze week alleen wat op de hometrainer gefietst. Het is nog steeds behoorlijk pijnlijk om over een verkeersdrempel te rijden. Trainen op de weg is dan ook nicht im frage. Het was leuk geweest om tijdens het trainen op de ipad naar Paris-Nice te kijken maar het aanbod op ziggo-tv is beperkt tot wat Nederlandse zenders. De belg zendt de koers wel uit. Dus maar naar herhalingen van PenW gekeken en vanmiddag zelfs naar "Rob's grote tuinverbouwing". Tja, dan is het best wel een lange training.............

Best lekker zo'n weekje niets doen. Alleen jammer van die pijn aan mijn ribbenkast en dat ik daarom niet op mijn linkerzij kan liggen. Wat een gezeik zeg! De CPC loop kan ik wel vergeten. Het vizier is nu gericht op de Joop Zoetemelk Classic; het begin van het fietsseizoen, op de dag van de Primavera. Vanmiddag acte de presence gegeven in de sportruimte om te kijken of ik de schade aan de conditie een beetje kan beperken. Krachttraining is nog niet mogelijk. Aanspannen van de core is niet bepaald prettig, to put it mildly. Daarom maar op de spinfiets geklommen. Dodelijk saai maar een nuttig half uur. Vanuit België en Zuid Nederland komt een griepepidemie deze kant op. Doe eens niet! Hoesten en niezen kan nu even niet. En lachen, da's ook gevoelig momenteel. En weet je? Ik bemerk hoe vaak ik moet lachen, thuis en op mijn werk. Mooi is dat.........