Het is een mooie, gevarieerde, sportweek geweest; boksen, fitness en fietsen. Boksdocent Niek is weer terug van vakantie en dat betekent dat allerlei boksvormen uit de praktijk zoals ontwijken of wegstappen en daarna onbarmhartig toeslaan geoefend worden. Ik ben daar helemaal niet goed in, te veel nadenken en het ziet er ook nog eens houterige uit. Tot overmaat van ramp verwar ik regelmatig de rol van aanvaller of verdediger. In het begin is dat wel lachen maar op een gegeven moment gaat dat mijn trainingspartners zichtbaar irriteren. Gewoon slaan past wat meer bij mij en is oh zo goed voor de conditie! Woensdagavond heb ik een hele snelle rit gemaakt. Het ging fantastisch en het gevoel één te zijn met de fiets was er helemaal. Gisteren Limburgs Mooiste. Ik was alleen met Sean en zou daar Jelle, Anne en hun fietsmaatjes ontmoeten. Anne was ziek (maar heeft beloofd om vóór de Marmotte toch nog de degens met mij kruisen) en Jelle c.s. stonden al bij de start toen Sean en ik nog op de snelweg reden. Om half twaalf gingen ook wij van start en - het moet gezegd - de eerste kilometers waren verschrikkelijk. Totale onderschatting van het parcours na het Vogezen weekend. Blasé namen we de eerste hellingen. De hartslag en bovenbenen vertelden dat we ons geen illusies moesten maken. Als de organisatie van LM de koers als 'zwaar' kwalificeert is het ook 'zwaar'! Reset en mentaal opnieuw instellen dus. Daarna ging het prima. heel goed zelfs. Met zichtbaar genoegen kwam Sean op de Gulperberg en Cauberg al eerste boven, op de kortere klimmetjes ben ik hem nog steeds de baas. Onderweg - en bij de afsluitende snack bij de Burger King, kwamen we Jelle nog tegen. Dat hij een begenadigd klimmers liet hij op de Imstenrade nog even zien. Een snelle pils bij de finish en met The Kik en ACDC's Back in Black terug naar het westen.

Net even een herstelloopje gedaan. Ik hoop zo na de Marmotte weer wat te kunnen lopen en dat zit er misschien wel in. Op het punt waar ik vorige week gedesillusioneerd afhaakten kon ik vandaag gewoon doorlopen. Voorzichtig, voorzichtig! Ik ben nog een paar honderd meter doorgelopen en ervoer geen pijn alleen een unheimisch, beetje stijf, gevoel in de achillespees. Onwennigheid?

De stand: nog zo'n 565 - 36 - 105 = 424km trainen deze maand. Tjee.......