Weer twee weken verder in het 'revalidatieproces'. Ik heb het idee dat het goed komt maar daar was wel een kleine aanpassing in de routine voor nodig. Even geen bokstraining want daar gebruik je de beentjes toch wel heell erg bij. Te veel belasting op dit moment en bovendien zijn het bewegingen die veel minder goed te controleren zijn dan bij het hardlopen of fietsen waardoor er toch irritatie aan de gewraakte lichaamsdelen ontstond. Lekker fitnessen en hardlopen dus. Inmiddels loop ik een kleine zes kilometer 'op het gemakkie' en heb ik sinds tijden weer dat heerlijke gevoel tijdens het lopen mogen ervaren. Voorzichtigheid blijft geboden en wat dat betreft zal de komende drukke periode er wel voor zorgen dat er niet veel gesport zal worden. (Schoon)moeder jarig, qb jarig en sinterklaas in één week. Gelukkig hoeft de kleine held morgen niet te voetballen waardoor de planning morgen wat gemakkelijker is: alleen suzie naar theaterles brengen. Actief meisje trouwens die oudste dochter van me. Ik zal daar maandag na het judo-examen eens verslag van doen.

Terugkijkend op de afgelopen sportweek kan ik er alleen maar tevreden over zijn. Ik verzoen me met het feit dat - ik noem ze nog maar eens - lies en achillespees maar heeeeeeeeeeel langzaam herstellen en pas mijn training en verwachtingspatroon er maar op aan. Het resultaat mag er desondanks best zijn. Twee keer fitness, met een pr voor bankdrukken, twee keer hardlopen en vandaag een rondje Rottemeren op de racert. Ik ben een nieuwe fase in de opbouw ingegaan en heb maar liefs 25 minuten achter elkaar gerend. Niet snel, maar ook geen pijn. Had ik eerst nog de ijdele en geheime hoop om vóór het einde van het jaar tien kilometer te lopen, dan heb ik dat nu wel laten varen. Laissez faire, we zullen zien. Ik ben in ieder geval erg blij met het wenkend perspectief dat ik überhaupt weer kan hardlopen. Vanochtend heb ik in alle vroegte (voor de zondag dan) met Arno een dik uur gefietst. Hij had een nieuwe fiets gekocht er die hebben we lekker ingereden. Twee veertigers op de fiets, de ambtelijke ontwikkelingen op het ministerie doorgenomen, mist op het land, bladeren op de weg. Terwijl we de toekomst van de afdeling bespreken en mooie producten voor het onderwijsveld bedenken, breekt de zon door. Het is om te huilen...........zo mooi is fietsen.

Een fijne sportweek (hardlopen, boksen, fitness, fietsen) en het is vandaag een mooie dag bovendien. Het begon al met de laatste aflevering van de legende van Kora. Briljant met hooguit een iets te gemakkelijk einde. De verschijning van Avatar Aang tijdens de apotheose werd ter huize begroet met gejuich en een traan van ontroering maar Kora kreeg op die manier haar krachten wel erg eenvoudig terug. Als het straks weer lente is, komen de nieuwe afleveringen op de televisie en dan begint ook het nieuwe fietsseizoen ook alweer! Ik kom net terug van een rondje Rottemeren op de mountainbike om goed aan de start te verschijnen. Lekker, heel lekker. Het was niet gepland want eigenlijk wilde ik vandaag hardlopen. Helaas, een kleine terugslag. Woensdag trok ik de positieve lijn door en liep afwisselend tweeënhalve minuut hard en een minuut wandelen, een uur lang. Ik bemerkte al dat ik tegen de irritatiegrens aanliep. Geen pijn maar gewoon minder soepeltjes. Vreemd genoeg kwam de rekening pas twee dagen later bij het opstaan: een stijve en pijnlijke achillespees. Blast. Even gas terugnemen maar en woensdag weer eens proberen. In het begin van de fietstocht had ik daardoor behoorlijk de pest in. Het mooie zonnetje, de molens het geluid van de bandjes op het grindpad waren echter sterker; als ik niet meer kan hardlopen is fietsen natuurlijk een fantastisch alternatief! Of bodybuilding? Ik zei dat gisteravond nog tegen Sandra: vier keer in de week naar de sportschool. Ze trok er een vies gezicht bij en kreeg toevalligerwijs bijval in het programma mannen van een zekere leeftijd. Het gaat er niet om hoe het mannenlichaam er uit ziet maar dat hij 'lekker in z'n vel zit'. Right. Nou dan ga ik toch gewoon op de bank lekker in m'n vel zitten wezen met een bierbuik van bockbiertjes en La Chouffe en een zwembandje van toastjes brie, ossenworst, super crunch chips, banketstaven en patatjes speciaal met curry! Best aantrekkelijk eigenlijk. Echt niet, dit is veel leuker. Een sportlijf neem ik daarbij dan maar op de koop toe...................  

Het is Zondagochtend. Verse koffie, cruesli met yoghurt, de weekendkrant. Mijn kinderen kijken Nickelodeon (de nieuwe Avatar serie Korra is geweldig, groeit met de week en wordt vast net zo goed als de legende van Aang). Heerlijk. Onrust maakt zich echter van mij meester. Stap ik straks op de fiets, zal ik de loopschoenen aantrekken of de schouderpartij bijwerken? Het kan allemaal want het broze gestel lijkt  zich wat te herstellen; twee keer krachttraining, eindelijk weer boksen en tweemaal gejogd deze week! Ik voel nu alleen maar een wat licht zeurend gevoel in de gewraakte lies. Gaan dus? Nee, sterk zijn......herstel pakken. Terugkijkend (mag dat al?) denk ik dat de zomercrisis veroorzaakt is door overbelasting door een onverstandige drang om elke dag iets te doen. Als multisporter voel je immers de training van de dag ervoor nauwelijks omdat het om een andere spiergroep gaat. Ik herinner me zelfs dagen dat ik in de lunchpauze aan de ijzers hing om daarna the-long-way-home naar huis te fietsen. Dat moet anders, minder obsessief. En daarom pak ik nog maar een bakkie en ga douchen. Vanmiddag gaan we met z'n allen naar het legermuseum in Delft; morgen weer lekker sporten. Nog even over de vorige week. Ik heb weer een vol uur kunnen lopen met een interval van twee minuten rennen en een minuut wandelen. Heel erg fijn. Tijdens het lopen manifesteert zich dan mijn grote makke: luchtfietsen. Want dan wil ik toch weer de marathon van Berlijn lopen of - nog mooier - de trail des fantomes. Stop.....and smelll the roses.