De vakantie is heerlijk. Laat naar bed en laat opstaan en de kinderen en de vrouw des huizes continue om me heen. Er zijn momenten dat ik juist daarom de hardloopschoenen aantrek om een blokje rond te gaan maar dat is nu zeker niet het geval. Loom, lui, lekker. Die afschuwelijke top2000 op de radio werkt er op de een of andere manier zelfs aan mee, het is een soort verdoving waaruit je ineens ontwaakt als er een aansprekend nummer wordt gedraaid. De bollen en flappen van de warme bakker zijn dit jaar overigens weer van uitstekende kwaliteit. Hallo maagzuur! Maar weinig sport deze week. Een beetje aan krachttraining gedaan en heel veel therapeutische oefeningen voor de achillespees. Dat moet van de sportarts. Ik heb me ten einde raad opgegeven om mee te doen met een onderzoek naar een nieuwe behandeling van de nare blessure in medisch centrum Haaglanden. Eergisteren heb ik daarvoor een intake gehad en volgende week vrijdag al wordt er een stukje uit de kniepees gehaald en elf (!) flesje bloed afgenomen. Ergens in Australië wordt het goedje dan opgewerkt tot een geneesmiddel dat na zo'n acht weken in mijn achillespees wordt gespoten. Tenminste....het kan kan ook zout water zijn natuurlijk. Voorlopig heb ik als huiswerk de bekende excentrische oefeningen gekregen: 180 stuks per dag. Beetje veel eigenlijk en bovendien nogal pijnlijk. Maar ja alles voor de wetenschap en voor het komende sportjaar 2013. 

Kerstavond 2012. Zo moet Kerstavond ook zijn: het spul kijkt naar 'all you need is love', we zijn net terug van een bomvolle nachtmis in de  Nicolaaskerk. Glaasje Passo Rosso wijn bij de hand dus laat maar komen. Mijn kerstgevoel is eigenlijk al lang gesloopt door de wekenlange voorpret op radio, tv, school en de sportclubs. Kan dat niet anders? En waarom is 'a christmas carol' niet op de buis? Anyway, het wordt zeker een mooie vakantieperiode. Helaas zal ik daarin niet veel rennen. De blessure aan de achillespees is gewoon weer terug. Dat is enorm köt natuurlijk. Het ging zo lekker en du moment dat ik mezelf weer een loper vond kwam de pijn terug. Ondanks zorgvuldig opbouwen enzo. Ik ga nu - ten einde raad wellicht - een experimentele behandeling in. A.s. Vrijdag intake, daarna meer hierover.
Vanmiddag weer eens van trainingsaanpak in het krachthonk veranderd. Na een paar maanden is het goed om de prikkeling te wijzigen. Ik ga nu van setjes van 4x8 naar 2x6 met een zwaarder gewicht én - heel belangrijk - extreem langzaam het gewicht laten zakken. Lekker. Ondertussen heb ik wel het advies gekregen om wat te blijven lopen.....ook extreem langzaam en zeker niet te ver. De runkeeper blijft dus thuis, die jaagt me alleen maar op. Merkwaardigerwijs blijf ik dromen van de marathon van Berlijn. Stel je toch eens voor dat het experiment wel aanslaat? Dan zou het nog kunnen. Toch?

De spierpijn in mijn schouders en biceps vertelt me dat ik de routine weer heb opgepakt. Na een week lanterfanten heb ik de gewichten weer opgezocht en vandaag een vandaag een uurtje gespind. Het spinnen was heerlijk, dat had een tijdje al niet meer gedaan en het smaakt naar meer. Morgen weer een stukje lopen, overmorgen fitness en dan de kerstvakantie in; twee weken vrij, niet gek. Van de Sint kreeg ik een prachtig boek over - onder andere- de huidige crisis: Geldmoord. Voor mij een geheel nieuwe kijk, verontrustend eigenlijk. De auteur stelt ons enigszins gerust, het kan niet heel lang meer duren voordat 'the shit hits the fan' en dan begint een nieuwe orde. Als het maar een zachte landing wordt zeg ik als vader van drie kinderen dan.......

Totaal geen motivatie, ken je dat? Natuurlijk komt het wel eens voor dat je geen zin hebt om te sporten maar je weet.......als je gaat wordt het vanzelf leuk. Deze week niet dus. Misschien is het gewoon te druk momenteel. Tja, de feestmaand. Het dieptepunt was gisteren op de sportschool. Met de pest in het lijf beginnen met bankdrukken en na drie keer stoppen om wat gewicht te dumpen. Ook dat helpt niet. Bah, wat zinloos. Toen maar een stukje op de virtual spinfiets gestapt. Er stond een zonnige rit in het zuid-spaanse Romana op het programma. Ook niet aan me besteed, mooi landschap hoor maar voor de eerste helling ben ik afgestapt. Een hete douche, dat ging prima. Lekker lang, langer dan thuis: ons bin zunig. Toch niet helemaal kommer en kwel. Ik heb goed gelopen. Twee keer (in de regen) en inmiddels durf ik tot 7km en neemt de snelheid een beetje toe. Er zit veel meer in maar deze keer doe ik verstandig. Morgen met goede moed aan de volgende week beginnen.

Qb's verjaardag, De La Chouffe bockbiertjes staan al klaar. Niet voor hem natuurlijk want hij wordt pas negen. Papa daarentegen verheugt zich er enorm op. En dat mag want ik heb vanochtend - door weer en wind - het vaste rondje lang de Rotte gemaakt, op de racert. Ik vertrok met een waterig zonnetje dat al snel verdween achter steeds dreigender wolken. Wat te doen? Teruggaan? Nee, want de hight tea van mijn moeders verjaardag was nog niet in buikvet omgezet maar zou dat wel gaan doen als ik niet wat calorieën zou verbranden. Gaan dus. Regenspettertjes werden spetters. Spetters werden hagelstenen! Ik was  inmiddels op het verste punt dus omdraaien was zinloos. Ik kreeg het vreselijk koud want had mijn hardloopbroek aan in plaats van de comfortabele fietsbroek om niet al te veel aan vuile was te produceren. Nou moet ik altijd aan sneeuw en ijs denken bij de Rotte (want daar kun je fantastisch schaatsen) maar dit keer leek de visualisatie verontrustend veel op de werkelijkheid voor wat betreft de temperatuur. Na een goed uur gefietst te hebben thuisgekomen om gelijk onder de hete douche te springen. Vuurrode benen en spierwitte voeten, van my-best-friend geen spoor. Maar beneden was er hete cappuccino. Qb was met zijn nieuwe skylanders aan het spelen en Merijn had een mooie tekening gemaakt. Aaaah. Lekker gefietst. Toch wel.............