De laatste weken stonden vooral in het teken van het komende fietsweekend in de Vogezen. Ik heb voldoende fietskilometers gemaakt en behoorlijk wat spierkracht in de bovenbeentjes opgedaan. Ik ben er klaar voor. Sean en Jeroen ook. Fijn dat Jeroen het fietsen weer oppakt na een - overigens begrijpelijke - onderbreking. Donderdagochtend vroeg vertrekken we naar Bussang zodat we donderdagmiddag de Ballon d'Alsace al op kunnen. Ik begrijp dat Lex zelfs al een tafeltje in het restaurant geboekt heeft! Naast het fietsen ook nog het nodige aan het bovenlichaam gedaan en hardgelopen. Nou ja, hardgelopen in mijn eigen tempo want ik ben er inmiddels wel van overtuigd dat ik langzaam moet lopen om blessurevrij te blijven. Eigenlijk (en dat is best moeilijk om toe te geven) heb ik de laatste weken iets te veel gedaan. Ik voel het aan mijn lichaam en ook aan de motivatie. Het is gewoon contra-productief om nauwelijks een rustdag te nemen en dat is mijn grootste valkuil. Daarnaast is het ook enorm druk op mijn werk. Maar gelukkig is daar de mei vakantie. Ik neem het ervan en geniet van Sandra en de kinderen. Immers, als ik Anne wil verslaan op de Grand Ballon zal de basis daarvoor toch in de voorbije weken zijn gelegd..... Maar ja, in Dordt wordt ook niet stilgezeten natuurlijk. Afijn, lekker vakantie dus. Beetje lezen in de tuin, beetje wandelen, zoals naar de bakker voor lekkernijen die ik straks op mijn buik geplakt de bergen weer op moet sjouwen, en wat klussen. Ik lees nu het boek 'De Wielermaffia', onthutsend. Was mijn held Lance nu werkelijk de beste van alle dopinggebruikers of had hij de beste doping? Ik ben er nog niet uit. Het gebruik wordt - tot nu toe, halverwege het boek - nogal nonchalant beschreven en het zou bijna acceptabel zijn om zelf een kuurtje te nemen om volgende week goed geprepareerd in Frankrijk te fietsen.

Vandaag hebben we een mooi zicht op  toekomstige vakanties gekregen (inshallah, deo volente): wandelen. Vrôggah, voor er kinderen kwamen, wandelden we erg veel. Hiking door de bergen is namelijk geweldig! Natuurlijk krijg je de kinderen niet gemakkelijk mee voor een ommetje maar zo langzamerhand krijgen ze er ook lol in. De belofte om daarna pannenkoeken te eten theehuis rhijnauwen zal misschien meegeholpen hebben, maar toch...... Het begint rondom de Amerongense berg en wie weet waar we ooit nog eens zullen lopen.