Het is nogal een stukje autorijden maar dan zit je er ook midden in: les alpes françaises. Een bliksembezoek aan achtereenvolgens du Glandon, de la Croix-de-Fer, du Mollard, du Telegraphe, du Galibier en de alp d`huez. De extented version van de Marmotte dus! Overigens wel in twee dagen, dat dan weer wel, met een overnachting in het-niet-zo-pittoreske Valloire. De voorbereiding was niet optimaal maar dat heeft, getuige de foto's, de pret niet gedrukt. Leuk en leerzaam. Leerzaam in de zin dat ik als klimmer nu wel definitief door de mand ben gevallen en volgend jaar dus een lichter verzet moet selecteren. Tja, student. Diep respect voor een ieder die de Marmotte in één dag doet. Wat doe ik fout? Fit, sterk, niet zwaar en toch.........
 En uit een ander trainingsvaatje tappen natuurlijk. Maar mooi was het en warm ook. Hoogtepunten waren de afdaling van de Col du Mollard en de beklimming van de Telegraphe. Merkwaardig dat je als een dweil klimt en dan op de Telegraphe - na 100km! - ineens ongekende krachten hebt. Absolute dieptepunt was het idee van Sean om 's ochtends droge witte rijst te serveren als ontbijt, hij was (gelukkig!) de aromat vergeten in te pakken.

Inmiddels ben ik natuurlijk ruim hersteld en pak m'n routine weer op. Twee circuitjes voor de kracht en zojuist een nette 65km op de racert door de duinen gedaan. Afgelopen zondag de achillespees getest met een 3km langzame ren en dat ging eigenlijk best goed. Uitbouwen maar weer?