Na een korte rust heb ik het sporten alweer opgepakt. Rustige fietstocht langs de Rottemeren (altijd leuk) en fitnessen met een bonus van 22 minuten rennen op de loopbaan. Nu twee keer gedaan en nog steeds geen negatieve reactie van achillespees of rug. Voorzichtig blijven.........
maandag 25 mei 2015
Hemelvaart is fietsen. Dit jaar zijn we maar eens naar het Zwarte Woud gegaan. De berichten waren dat dit een vergelijkbare omgeving is als de Vogezen. Maar Duits en dus betere wegen en bovendien weer eens iets anders. Dit keer is een Gasthaus in Oppenau geboekt, de eigenaar lijkt er niet veel zin in te hebben en ontdooit maar langzaam. Pas als het diner voor tien man wordt geserveerd zien we een lachje. Na aankomst traditiegetrouw een stukje fietsen. Dik twintig kilometer om de stijve spieren van de lange autorit los te gooien.Vlak bij het verblijf begint de klim naar de Zuflugt en dan blijkt maar weer dat klimmen niet te vergeleken is met het vlakke en ik beslist geen begenadigd klimmer ben. De conditie en de moraal zijn echter uitstekend. Voor mijn gevoel heb ik die dag (en de dagen daarna) nog nooit eerder zo goed geklommen; zeker niet eenvoudig maar heerlijk. Daarna douchen, schnitzels en Duits bier. De volgende dag begint nat en daarom dus niet fietsen maar koffie in een conditorei. Gesterkt door het lekkers toch een flinke, mooie rit gemaakt naar de Brandenkopf. Om die te bereiken waren twee helse, heerlijke klimmen nodig. Kom op zeg, het hooggebergte is echt niet zwaarder dan dit hier. Ik begrijp de fietsromantiek van de Galibier heel goed maar qua sportieve prestatie............ Zondag was de koninginnenrit naar de Hornesgrinde. Zelfde verhaal; prachtige klim, loodzwaar en super gefietst. Daarna met een kleine groepje merkwaardigerwijs ergens bij Mitteltal volkomen van het padje gegaan. Asfalt werd grint, grint werd zandpad, zandpaadjes liepen dood. Na bijna twee uur -zonder gsm bereik, ook dat nog- uit het donkere bos opgedoken, toen hadden we niet veel zin meer in een laatste klim. Een negen kilometer lange afdaling, over heerlijke asfalt, was een spectaculaire afsluiting van een geweldig weekend. Volgens jaar lustrum met deze groep fijne gasten. Was het maar alvast zover hoor ik Jochem zeggen.
maandag 4 mei 2015
Routineus draai ik m'n sportprogramma. Twee maal fitness per week en tussendoor probeer ik zo veel mogelijk te fietsen. Dat tussendoor schiet er nu een beetje bij in. Iets met Pa dat de aandacht verdient en dat doe ik -niet graag maar- met liefde. De doelstelling met betrekking tot het aantal gereden kilometers heb ik inmiddels naar beneden bijgesteld, de doelstelling om fit naar Duitsland te gaan blijft ongewijzigd!
Abonneren op:
Posts (Atom)