Het zijn heerlijke sporttijden. Verstandige ook. Vorige week heb ik eerst even wat rust genomen om een beetje herstellen. Daarna de draad weer opgepakt met wat krachttraining, hardlopen en ....... kickboksen. Om de 'verminderde meeropbrengst' voor te zijn wisselde ik weer eens van schema. In plaats van veel herhalingen met een laag gewicht naar -jawel- minder en langzame herhalingen met wat meer kilogrammen. Dat helpt ook tegen de sleur natuurlijk, altijd een puntje van aandacht bij fitnesstraining. Na de zomer draai ik het gewoon weer om. Van fietsen is niet veel gekomen de afgelopen week. Dat komt omdat ik er met hardlopen een fijn alternatief bij heb. Wanneer het zoals de laatste dagen koud en een beetje nat is met ook nog eens wind  (wanneer houdt dat eens op?) kies ik maar voor een rondje rennen. Fietsen komt straks wel weer, plannen genoeg. Deze week ook de stoute schoenen aangetrokken en me bij hokori meiyo gemeld. Geweldige training gehad. Wat een sport is dat.... Korte felle partijtjes vragen het uiterste van de conditie. Interval training pur sang. Hoewel ik mezelf als redelijk getraind beschouw had ik me daar toch een spierpijn in m'n armen en bovenrug. De pijn op mijn bovenbeen was van heel andere orde; een armoedige blok mijnerzijds van een een lowkick was daar debet aan. Ja, het gaat lekker.

Nou is dat even lekker dan. Vanavond rende ik alsof het 2013 was! Nee, niet hard en ook niet ver . Soepel. Ontspannen. Geen blessure en ook niet verkrampt uit angst voor weer een nieuwe blessure. Puike conditie heb ik. Duidelijk is wel dat de beenspiertjes zich nog wat aan de beweging moeten aanpassen. Nieuwerwetse hulpmiddelen blijven gewoon thuis; fuck runkeeper. Ik ben er inmiddels van overtuigd dat ik me laat opjagen door zo'n toepassing en daardoor de boel forceer. Met alle gevolgen voor het kwetsbare lichaam van dien maar het gaat ook ten koste van mijn plezier. Ik zal voortaan niet aantoonbaar sneller of verder dan de vorige keer willen gaan. Maar lekker lopen, joggen misschien wel. En dan genieten van frisse lucht, bomen en de ondergaande zon. Eerst een beetje nadenken over mijn werk en daarna helemaal nergens aan. Bij het fietsen fokt de app me trouwens minder op. Meelezers daarentegen......... Ging het alleen daarom zo goed? Ach, Sandra vertelde me dat het met Pa vanavond best redelijk ging na wat nieuwe pillen. Dat maakte me heel erg blij en gaf energie. Ik gun het m'n ouders zo, nog een paar fijne momenten samen.