De zomervakantie is bijna voorbij. Nog maar twee lekkere, luie en zonnige dagen en ik zal weer op de stadsfiets richting DUO moeten gaan. Ongetwijfeld draai ik dan Deacon Blue's Dignity vanuit de standaard playlist. Da's traditioneel mijn manier om me te verzoenen met het onvermijdelijke. Nou ja, zo erg is het ook weer niet.......
Het was een hele mooie, rare zomer. Op sportgebied heb ik de laatste weekjes wat gas terug genomen en -helaas vind ik nu- niet erg op gezond eten en drinken gelet. Ik popel inmiddels om de routine weer op te pakken. Gisteren kocht ik twee prachtige boeken ter inspiratie: Obsessie over de Marmotte en In de ban van de ring over martial arts. Geweldig en zeer toepasselijk want wil ik het kickboksen niet structureel gaan beoefenen? En staat volgend jaar de Marmotte-in-één-dag niet op de planning? Jawel! Er is geen trainingstijd te verliezen. Straks de hoka's aan voor een rondje en daarna lezen en leren. Ik krijg ineens enorm veel zin in de komende periode. De afsluitende rit met de fietsmaatjes van 3x50km doorheen het rivierenlandschap wordt tevens de aftrap voor het nieuwe fietsseizoen.
Deze zomer heb ik -na negen jaar- een oude liefde herontdekt: duiken. Samen met Suzanne en Quinten een prachtige duik gemaakt in Palamos aan de Costa Brava. Het was een belevenis voor paps én de offspring. Vooral Suzanne was razend enthousiast. Onbevangen en gracieus dartelde ze om me heen. Ze kon zelfs naar me lachen met een ademautomaat in! Qb ging technisch crescendo maar vond het wel wat enger. Mijn zoon ziet er niet tegenop om een potje full contact tegen een Japanner of Rus te vechten maar hier moest hij toch even slikken. Doch volgende keer is hij gewoon weer van de partij, bezwoer hij me. Was het maar alvast zover......
zaterdag 22 augustus 2015
zondag 9 augustus 2015
Inmiddels heb ik weer heel wat kilometers weggetrapt. De lekkerste waren deze week met Sean en Jeroen: de klassieker Zoetermeer-Vinkeveen-Zoetermeer doorheen het prachtige Groene Hart. Wat is Holland toch mooi, zijn pannenkoeken toch lekker en is de fietssport toch pittig! De avond daarvoor was door Sensei Wesley een onbehoorlijk zwaar circuit uitgezet en dat zat me die dag op de fiets nogal dwars. Als multisporter moet ik me voornemen om wat meer rust in te bouwen. Ik zou haast denken dat je door de afwisselende activiteiten elke dag wel kunt vlammen maar dat lijkt niet helemaal op te gaan. Herstellen moet en dat kan alleen maar door rust. Daarnaast geef ik inmiddels toe aan een hype(?) door aanvullende eiwitten na de krachttraining in te nemen. Ronduit smerige drankjes maar het lijkt het herstel na inspanning wel degelijk te bevorderen. Het mogelijke placebo effect neem ik daarbij maar voor lief. Hoeveel eiwitten zitten er eigenlijk in lasagne?
Abonneren op:
Posts (Atom)