Oh oh oh, wat een nare situatie

Oh, oh, oh, wat een nare situatie. Is de achillespeesblessure terug? Het lijkt er wel op en dat is niet best. Eigenlijk betekent het voor mij het einde van de beoefening van mijn favoriete sport hardlopen......... En dat op een moment dat ik er weer vertrouwen in kreeg. Watsgeburt? Door rustig opbouwen kon ik een kleine acht kilometer hardlopen. Ging lekker.Wat heet! Frisse lucht, herfstkleuren in het bos en endorfine. Maar wanneer de conditie beter wordt, gaan afstand en snelheid ook omhoog. Ik stond constant op de rem maar zocht de grens? Nou, afgelopen Vorige week vrijdag bleek ik tegen de grens te lopen. Eerst alleen een beetje milde pijn, meer een stijf gevoel. Hooguit één op de pijnschaal en de volgende dag gelukkig weer verdwenen. Maandagavond dus weer een stukje gelopen. Na een paar honderd meter kwam dat gevoel weer op. Kwartiertje doorgelopen en toen maar gedesillusioneerd gestopt. De pijn en de stijfheid gingen nu niet meer weg. Helaas erg herkenbaar. Balen, verschrikkelijk. Wat nu? Wat nu? Een duursport-element is toch wel essentieel in mijn winterprogramma. Misschien een taxc? Dat moet dan wel een interactieve zijn want de gedachte alleen al verveelt me. Tja. Voorlopig de conditie maar even op peil houden op de crosstrainer. Gegarandeerd zweten. Een paar dagen de pees ontzien en dan toch nog een stukje hardlopen. Tegen beter weten in. Ik weet het heus wel.

A new hope

Rustigjes de 'winterperiode' ingegleden. En dat betekent in mijn geval dat de racefiets voorlopig in de schuur blijft staan. De afsluitende fietstocht ging door de Betuwe. Volgens plan stonden er 3x50km op het programma maar gelukkig kon ik de jonge honden ervan overtuigen dat ik er niet bepaald getraind voor was. De route werd daarom beperkt tot een nette honderd kliks. Schitterend weer, goed gezelschap en lekkere taartjes. Een topdag! Maar..... blij dat het fietsseizoen erop zit. In februari meld ik me wel weer. Uiteraard blijf ik in de winter niet op de bank zitten. De gebruikelijke mix van fitness, boksen en hardlopen staat borg voor een heerlijke sportwinter. Ik stel me erg veel voor van het hardlopen. Stiekem hoop ik dat ik tegen Kerst weer een volledige 10km binnen één uur kan lopen. Pas dan verklaar ik de langdurige blessure aan mijn achillespees voorbij. Maar voorlopig ontspannen lopen en vooral voorzichtig uitbouwen. Zonder de tijd en snelheid te meten. Misschien lukt het wel! En hopelijk kan er nog geschaatst worden ook.