Een obsessie, daar lijkt het op. Gisteren hadden we een laatste fietstraining voor mijn vakantie gepland. Nog één keer boven de honderd en dan naar Portugal. De weergoden gooiden roet in het eten. En hoe. Het heeft de hele dag geregend en de tocht naar Bergambacht om Anne en René daar te ontmoeten is afgeblazen. 's-Avonds toch nog gelopen. Obsessie. In de stromende regen en de schemering 6,4 km in 34 min gelopen. Dat is 11,2 km/uur. Prima. Vanochtend een paar rondjes op het  MTB parcours Zoetermeer gedaan. Obsessie. Erg leuk en heel wat anders. Het zijn korte en felle hellingen en bovenaan is de hartslag behoorlijk hoog en de zuurstofschuld aanzienlijk. Heel nuttig. Ik heb zaterdag een paar compressiesokken gekocht en die gisteravond en vandaag geprobeerd. Heel lekker. Ik stond vanochtend inderdaad zonder zware benen op – zoals door de verpakking beloofd werd – en minder pijn in de achillespezen. Tijdens het inpakken besloten om geen sportschoenen mee te nemen. De rust is vast goed en het gaat deze week niet om mijn sport maar lekker met z'n vijven genieten van elkaar. QuintenBill heeft zaterdag z'n eerste mountainbike gekregen. Wat een romantiek om samen met je zoontje te gaan fietsen. Voorlopig lijkt de geestdrift van één kant te koment. We zullen zien.