Limburgs Mooiste was 'hot'. Allemachtig wat een hitte. Daarbij komt een late start, twee lekke banden en een ernstig tekort aan zout en ziedaar: fail. De rode lus is 150km en we hebben er 117km van gefietst. Unaniem besluit op het – al gesloten – servicepunt in Gulpen.


Geen overnachting maar vroeg uit de veren. Om half zes vertrokken, eerst Rene en Joram ingeladen en toen naar Heerlen. Aankomst kwart voor negen. Althans bij de afslag. Daarna twee uur in de file. Drama. We konden pas om half twaalf fietsen. Dat ging lekker. Het was warm maar goed te doen. Al snel een lekker groepje gevonden en de tempo zat er goed in. Makkelijk zat, medaille verdienen. Pssssssst. Lek rijden na 20km. Geen probleem maar het achterwiel ging er niet lekker in. Aanlopende remmen. Behoorlijk oponthoud. Waarschijnlijk waren we de laatste renners op dat moment. Bovendien was het ontbijt verbrand en geen lunch. Gelukkig een krentenbol in Vaals en water, veel water. Maar geen fietspomp en de achterband was eigenlijk wat zacht. Knallen naar het tweede punt op 48km. Daar is een fietspomp. Mooi. Pang. Binnen- en buitenband geklapt vanwege overdruk. Ik heb nieuwe banden gekocht maar de gemiddelde snelheid was inmiddels dramatisch laag. Dat in tegenstelling tot de gemiddelde temperatuur en die begon z'n tol te eisen. Eerder dan normaal sloeg de vermoeidheid toe. Op 75km was de pijp wel leeg en toen kwam Les Waides nog. Een prachtige klim. Daarna als een zombie doorgereden. Op de 98km was nog een servicepunt. Water over de kop maar geen verfrissing. De grensheuvel over op naar Gulpen. Jeroen sms't vanaf een Sardinisch strand of we eindelijk gefinisched zijn. Nee, we zijn moe en warm. Fail. Over een fietspad, plat als een pannenkoek, naar het eindpunt gereden. Het is kwart voor acht. Bij het doek alleen nog cola. “Het bier is op” klinkt over de speakers. Eigenlijk een hele mooie fietsdag.

De grote tochten in het voorjaar zitten erop. Lichte verschuiving naar het lopen. Ik zet mijn zinnen op de www.beachchallence.nl eind Augustus.