Wauw. Ik gloei, mijn dijbenen zijn stijf en pijnlijk en ik ben bekaf. Maar heel tevreden want ik heb toch maar weer mooi 15km gelopen. Alweer in een prachtige 1hr en 26 min. Ik merk dat het me beter afgaat om het tempo vast te houden hoewel het een hele opgave blijft om vijftien kilometer te lopen. Ik vrees de halve marathon zondag maar weet dat ik er alles aan gedaan heb. Ook het spinnen op dinsdag moet geholpen hebben. Nu herstellen. Niets doen (alsof ik nu een sprintje kan trekken), de hartslag laag houden en de spieren opbouwen. Een beter begin daarbij dan vandaag kan trouwens niet. Mijn vader kookt elke donderdag en er stonden spruitjes en gehaktballen, waar rechts Nederland de vingers bij aflikt, op het menu. Glaasje rode wijn erbij. Ik werk de blog dan ook bij in een lichte roes. Amsterdam..........ik kom eraan.