Auw, benen verbrand. Verraderlijk weertje vandaag. Eerst naar de chiropractor geweest en daarna een flink stuk gefietst met de korte broek en lange mouwen. Omdat het nogal koud aanvoelde vanochtend dacht ik er niet aan om me in te smeren en dat is stom want ik heb van elf tot vijf op de fietst gezeten. In de zon. Mooie tocht door het groene hart gemaakt. Eerst naar Bodegraven, daarna via Woerden naar Vinkeveen en terug via ter Aar. Honderddertig kilometer op de teller. De eerste helft was behoorlijk pittig, tegen de wind in. Het vlakke polderlandschap en de lucht konden niet Holllandser zijn. Na zo'n zestig kilometer tegenwind was het beste er wel vanaf. Merkwaardig dat ik de pauze steeds blijf uitstellen en dat merkte ik goed in Vinkeveen. Toen ik afstapte bij een AH trilde ik op mijn benen. Honger. Een mueslireep, vier meegenomen boterhammen en een AA drink later ging het wel weer. Een mars achter de hand voor later. Daarna ging het echt lekker. Bijna de hele weg de wind in de rug. Grote blad op en malen maar. Eigenlijk is dat deel van de route niet zo mooi omdat hete vooral langs verkeerswegen loopt maar de fietspaden zijn superstrak en lopen als een trein. Op een gegeven moment slaat de verveling wel een beetje toe. Alleen is maar alleen ten slotte. Maar geen mogelijkheid om je te verschuilen en het is dus een hele goede training. Hoezo, wat nou training? Hier gaat het om. Genieten was het.

Ik zie op tegen de Elfstedentocht van 240 km. De eerste week van Juli heb ik de Elfstedentocht en de Tour de Namur staan. Om goed aan de start te verschijnen heb ik me voorgenomen om deze maand 500 km te gaan fietsen. Ambitieus, ik weet het maar het stellen van een doelstelling werkt meestal goed bij me. Dus 0 down, 500 to go.