Het blijft maar waaien. Niet te geloven zeg. Vandaag heb ik een rondje rondom Zoetermeer gemaakt en ik heb het idee dat er constant wind voor was. Ik voelde me wel sterk. Sinds kort heb ik een iphone en daar heb ik runkeeper op geïnstalleerd. Leuk om de runkeeper data te bekijken. Vooral de kaart. Ik ben benieuwd hoelang de batterijen het uithouden. Snel eens uittesten. Het betekent wel dat ik op weg ben om de doelstelling (vijfhonderd kilometer fietsen tot Hemelvaartsdag) te realiseren. De kop is eraf. Nog 449 km te gaan. Het is sowieso een mooie sportweek. Gisteravond nog twintig minuten gejogd om de rug te checken en de hartslag een beetje omhoog te jagen.

Ik twijfelde gisteravond nog wel even omdat ik die ochtend door een onverwachte beweging weer een stapje terug moest in de genezing van de rug. Op zichzelf een lachwekkende slapstick situatie want ik struikelde met een dienblad vol koffie, brownies, gevulde koeken en frisdrank over een losse plank van een strandtent op Bloemendaal. Met kunst en vliegwerk wist ik het blad toch nog plat op, nota bene, ons eigen tafeltje te krijgen, schuim van de cappuccino gemorst de schoteltjes en de koeken doordrenkt met cassis. Hilariteit alom. Ik voelde het direct, shit. In de loop van de dag trok het gelukkig een beetje weg. Morgen weer naar de kraker.