Back to square one. Juist toen ik blij verrast was omdat ik zonder rugpijn kan hardlopen, ging het gisterochtend weer mis. Een broek opvouwen op het bed; dat is alles wat er nodig is om opnieuw te verrekken van de pijn. Spit. Auw. Hoe kan dat nou? Er zijn volgens mij drie mogelijke aanleidingen:

1. Zondagochtend én Maandagavond een rondje van 2.1 kilometer gelopen;
2. Zaterdagmiddag heb ik met Merijntje op mijn nek door het mulle zand van Meijendel gewandeld;
3. Dinsdagavond thuis wat met gewichten getraind. De schouderoefeningen boven mijn hoofd voelde toen al niet lekker voor m’n rug.

Wie het weer mag het zeggen. Nu doe ik het rustig aan en ik voel al dat het beter gaat. Deze week wel weer drie keer naar mijn werk gefietst. Zolang het fietsten nog gaat……