Afgelopen dinsdag zijn mijn ogen gelaserd bij Vsion Clinics. Een trans PRK behandeling.. Een klein verslagje opdat ik niet zal vergeten dat het geen makkie was. De behandeling zelf is peanuts. De voorbereidingen kosten behoorlijk veel tijd - waaronder het laten inwerken van een heelijke valiumpil met  muzakje op de achtergrond - maar het moment supreme duurt hooguit tien minuten en twee minuten later sta je dan weer buiten. Je verbaast afvragend of er nog nazorg komt. Nee. niet nodig. Snel naar huis. Daarna zit het beschermgaasje drie dagen enorm in de weg. Niet pijnlijk maar zooo irritant. De ogen zijn dan zeer lichtgevoelig en ik zat het liefst boven in het donker. Donderdag ben ik nog even gaan werken maar dat was geen goed idee. Werken met de pc gaat niet.Fel licht en niet te lezen. Nu gaat het beter. De ogen zijn niet lichtgevoelig meer  en ik kan dan ook dit stukje typen. Het zicht is echter niet goed. Onscherp en mistig. Dat moet de komende dagen wel beter worden! Geen sport dus en ik kan ook niet lekker lezen. Misschien kan ik morgen een stukje gaan hardlopen. Tenslotte kan ik de weg in het Balijbos met mijn ogen dicht vinden. Hulp in deze dagen komt van mijn held Lance Armstrong. Nou, ja. In de boekenkast staat een exemplaar van Comeback 2.0. Gele letters op een zware ondergrond. Ik hoop dat ik die letters snel weer scherp kan lezen vanaf papa's vaste plekje op de bank, Lance Armstrong.............het is bijna 1 november...........Allerheiligen.