Zo uit het normale ritme is het best moeilijk om 'genoeg' te sporten. Sandra werkt nog even door, ik pas op de kiddos en kan dan niet zomaar een stuk gaan fietsen. Bovendien is het heerlijk om bij ze te zijn. In deze is het dus maar goed dat het mijn achillespees maar niet wil vlotten waardoor ik nou niet bepaald aandrang voel om een uurtje te gaan rennen ofzo. De blessure heeft een raar verloop. Donderdagochtend ging ik even een klein stukje lopen en dat ging toen prima, geen centje pijn en ik was eigenlijk dolgelukkig. Daarna - op vrijdagavond - eerst een krachttraining met als afsluiter twee kilometer hardlopen op de loopband. Ook goed, geen pijn, super. Thuis gekomen kwam de reactie en ik loop nu weer twee dagen met een stijve pees. Wat nu?? Goede raad is duur. Voorlopig dus alleen blijven fietsen ondanks dat het zomerweer uitgesproken ruk is. Vanwege een regenachtige zaterdagmiddag ben ik van arre moe maar een half uur op de spinfiets gestapt, tour de France kijken. Eigenlijk best leuk. Vandaag was het alweer regenachtig. Toen het aan het einde van middag opknapte zijn we met z'n vijven lekker gaan wandelen bij de Rottemeren. Daar kreeg ik nota bene nog een verbale ruzie met een fietser die vond dat mijn jongste beter moest uitkijken op het gecombineerde fiets- en wandelpad. Paradigma wissel.
Er ligt nu een mooi boekenpakket op tafel. Al mijn favoriete onderwerpen zijn vertegenwoordigd: geschiedenis, politiek, informatiekunde en een romannetje. Koffie erbij of een biertje. Mooi hoor.....vakantie.