Weekendje om in te lijsten! In sportief opzicht meer dan geslaagd en qua gezelligheid.... nou ja.... uhh ... proost! In grote lijnen was het een schaamteloze herhaling van de twee vorige edities: op donderdagavond de stijfheid van de autorit verdrijven op de Ballon d'Alsace, eten, biertje, hopen op een goed bed en de volgende twee dagen een flinke rit. Op de donderdagavondklim wordt de pikorde vastgesteld en de constatering was dat iedereen erop is vooruitgegaan. Vele trainingskilometers ten spijt eindig ik alweer in de achterhoede. Maar.... Prima tempo en met speels gemak.

Het is de parcoursbouwer gelukt om weer nieuwe cols op te nemen. Vooral de Platzerwasel was een verrassing. Gaaf hoor! Mijn beste klim ooit maakte ik even daarvoor op de Petit Ballon. Op de een of andere manier kon daar ik een tandje meer ronddraaien en was er meer dan genoeg lucht. Genietend van de prachtige omgeving zag ik Arthur en Ed zomaar één bocht voor me? Grinta, eindelijk grinta.

Helaas, was het de Grand ballon geweest had ik nog moeten zien maar nu blijft het bij de nooit te verifiëren uitspraak (die door zovele renners al zo vaak is gezegd) dat ik ze gepakt had als "de klim een halve kilometer langer was". Afijn, dieptepunt was de laatste kilometer voor de route des Crêtes bij de beklimming van de Grand Ballon vanuit Moosch. Hoogtepunt was de afdaling vanaf diezelfde Crétes naar het meer van Kruth.

Ook heel fijn was het restaurant, met ongezellige tl verlichting, op de laatste avond. Geen idee hoe het daar heet en ik kan het ook niet terugvinden op het net maar - allemachtig - wat een lekkere cordon bleu zeg! En als het toch om eten gaat, kunnen die Fransozen toch wel een smakelijk stokbroodje maken. En de dames Boelsma, Lagrand en ook Ed zijn goed in pastasaus....... Bedankt daarvoor!