Het was eerst en vooral een prachtig sportjaar. Een gemiddelde van zo'n vijf keer per week actief zijn kan ook alleen maar als je er echt van geniet. En dat doe ik dan ook met volle teugen. Aan het begin van het jaar maak ik meestal wat vage plannen en die pas ik gedurende het jaar dan soepeltjes aan. Soms leg ik het voornemen keurig vast en soms is het een stiekeme motivator die alleen ikzelf ken. Oké dan, wat had ik me voorgenomen en wat is er niet gelukt? En waarom?
Grofweg ben ik er qua duurvermogen niet bepaald op vooruit gegaan dit jaar. Met hardlopen moet ik me gewoon beperken tot een beetje rennen zonder enige pretentie. Eergisteren werd ik op grappige wijze met dit nieuwe normaal geconfronteerd toen ik werd gepasseerd door een rennende man op leeftijd met nota bene een stadsfiets aan de hand. Hij had een pakje boterhammen en een flesje water onder z'n snelbinders gebonden en droeg een ruimzittende katoenen broek in plaats van blitse hardloopkleding. Al rennend spraken we wat totdat hij aangaf verder te willen gaan. Even aanzetten en weg was hij. Ik moest even naar adem happen. Nou ja, niet hard en niet ver is het credo...... Maar wel genieten. Hardlopen is namelijk gewoon de allerlekkerste sport. Elk jaar hoopte ik weer de halve marathon van Berlijn te kunnen lopen. Vanaf nu maak ik me geen illusies meer. Schon gut. Is er dan tijd om bij een volgend bezoek met de kinderen de geschiedenis van de stad in te duiken.
Ook is het me niet gelukt om me met fietsen aan te sluiten bij "groep A". Een prachtige lichte nieuwe fiets ten spijt kon ik niet aanhaken bij Anne, Jelle, Jochem, Rene en Arthur op de hellingen van het Zwarte Woud. Ik kon me wel goed weren in het B-groepje met Sean, Jeroen, Lex en Ed. Als mijn vader nou eens gewoon niet ziek was geworden en ik meer had kunnen trainen? Ach Pappie. Wat mis ik hem!
Krachttraing is eigenlijk helemaal niet saai als je maar ergens naar toe werkt. Ik nam me voor om aan het einde van het jaar mijn gewicht 4x8 keer te kunnen bankdrukken en me 4x8 maal op te kunnen trekken. Niet gelukt. De laatste set optrekken moet in drie keer en met bankdrukken blijf ik steken op en schamele 63kg met spierpijn. Even zag het er naar uit dat het wel ging lukken totdat een moment van onoplettendheid mij een gekneusde rib bij een partijtje kickboksen bezorgde en mij een paar weken belette om veel kracht te zetten. Ahum. Hopelijk dat de kneuzing die ik gisteravond opliep sneller voorbij gaat....
Afijn een mooi sportjaar en volgend jaar graag weer zo. Op de planning staan een fietscampagne in het Zwarte Woud, de Marmotte en de heerlijke routine van hardlopen, krachttraining en kickboksen. Mooi hoor, het leven.........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten