Er was deze week voldoende variatie op het sportieve vlak. Wat heet. Fitness, boksen, mountainbike en - de uitsmijter - weer eens 10 km gelopen.

Gisteren nam 'de oude indiaan' me mee op het EK mountainbike parcours voor een rondje. Een mooi rondje. Ik heb daar eerder gefietst en mijn grootste bezwaar daar is dat er zoveel techniek bij nodig is, dat het moeilijk is om lekker door te stampen. De korte hellingen zijn zo steil dat je al snel grip op het achterwiel verliest en moet afstappen om - heel suf - met de fiets aan de hand naar boven te sjouwen. Bovendien ben ik bang dat ik mijn voeten niet op tijd uit de spd-pedalen kan krijgen en een doodsmak maak. Daardoor ga je niet tot het uiterste en stap sneller af dan strikt noodzakelijk is. Ewout liet me een route zien die weliswaar uitdagend is maar niet al te steile stukken heeft. Ook kreeg ik nog wat technische tips om op een steil stuk het gewicht op het voorwiel te houden en toch grip op het achterwiel te houden. Het was prachtig, wat een kracht moet een mountainbiker hebben! Het is een heerlijke intervaltraining en ook nog leuk . Ik zou wel gek zijn als ik er niet meer naar toe ga, dit is een klimtraining op niet meer dan twintig minuten fietsen van mijn huis. Ondanks de regen van de afgelopen dagen lag het parcours er goed bij. Omdat het een stenen afvalberg is, zijn er niet veel modderpoelen. Desondanks moest de fiets behoorlijk gepoetst worden thuis, en ik ook trouwens.

Vandaag heb ik bijna tien kilometer gelopen. Als ik op deze blog zoek, zie ik dat dat ik sinds februari niet meer zo veel gelopen heb. Ik deed er 53 1/2 min over en dan is alleszins acceptabel. Ik liep mijn oude rondje door het Balijbos en langs de kassen. Ik zag dat sinds februari een doorsteek gemaakt is naar de Dobbeplas in Pijnacker. Als ik de afstand straks verder uitbreid ga ik daar eens naar toe, het is echt een heel mooi polderlandschap met uitzicht op de grote kerk van Delft. De inschrijving voor de CPC loop sluit deze week en ik denk dat ik het gewoon ga doen. De halve marathon in minder dan twee uur. Ambitieus? Voor mij wel, ik slaag er al jaren niet in om de twee uren barrière te slechten. Tijdens het lopen bedacht ik mij dat ik al heel wat jaartjes loop. Merkwaardig genoeg staat één loopje mij heel goed bij. Een zomeravond in Den Haag, zeker tweeëntwintig jaar geleden en ik liep van ons huis naar Kijkduin. Sandra fietste met me mee. In mijn herinnering liep ik keihard en werd maar niet moe. Ik zie me zo over de trambaan langs het Rode Kruis ziekenhuis snellen. Detail, ik droeg een roze t-shirt, geen sprake van functionele sportkleding toen. In die tijd ging de CPC nog echt naar de pier. Ik liep toen samen met Pierre de tien kilometer in 43 minuten. Kom daar nu maar eens om..................