Het is wederom een prachtige sportweek, maar nu wel met een vervelend randje. Twee keer krachttraining, weer eens boksen (!) en een snel rondje hardlopen (recordtijd). Helaas zit ik nu met een pijnlijke......roffel..roffel...... achillespees. Shit. Eerder overwoog ik nog om de subtitel 'Relaas van een blessuregevoelige loper en fietser' te verwijderen omdat nieuwe schoenen en een verstandige opbouw leken te werken. Niet dus. Waar een ander zijn vorderingen op sportgebied beloond ziet met een pr of de felicitaties van de rondemiss, krijgt ik een blessure. Vorige week kreeg ik na de 16 km wat stijve pezen maar dat ging gelukkig snel weer over. Fijn want woensdag stond er een kort maar snel rondje met Anne op het programma. Anne is een jonge, sterke vent en dat wil ik ook nog zijn. Niet toegeven dus dat het iets te snel gaat en zeker niet als hij - quasi - bezorgt aan me vraagt of het nog gaat. Met gevolg dat ik nu vijf keer per dag stretch en de Voltaren emulgel maar weer voor de dag heb gehaald. Mogelijk zijn de vele bokkensprongen tijdens de bokstraining debet aan het euvel en daar kan ik dan Niek de schuld weer van geven. Of zal ik in het vervolg maar beter op de signalen van mijn lichaam letten? Het boksen was overigens weer top!

De frustratie vanwege de pees zat er vandaag dus goed in. Het chagrijn verergerde nog meer tijdens een werksessie over de inrichting van mijn afdeling waarin ik maar niet staat ben om mijn visie over het voetlicht te krijgen. Ik wordt verondersteld goed te luisteren en dan onderbouwd te kunnen adviseren maar nu krijgt mijn afwijkende mening met betrekking tot de aanpak geen gehoor. Daar ga ik in het paasweekend eens goed over nadenken. Het zal toch niet aan mij liggen? Afijn, tamelijk opgefokt tapte ik een kopje koffie alwaar ik tot mijn grote verbazing om advies gevraagd werd door een volstrekt vreemde man over niets minder dan de kleur van het nieuwe tapijt in de koffiehoek. In verwarring koos ik voor donkergrijs gemêleerd. De meneer complimenteerde me, schreef iets in zijn notitieblok en verdween. Ik staarde in mijn bekertje koffie en schoot in de lach.........