Het was niet eenvoudig om de draad weer op te pakken na het Vogezenweekend. Blijkbaar had mijn lichaam veel tijd nodig om weer te herstellen. Mijn hartslag ging in het begin van de week razendsnel omhoog bij de geringste inspanning en klopte dan in m'n keel en slapen. Opvallend. Ik heb daarom de boksles op dinsdag maar overgeslagen en ben rustig wat gaan fitnessen. Woensdag dacht ik weer eens te kunnen gaan hardlopen. Ik voelde geen pijn meer in de achillespees en na een paar weken ontzien mocht het er wel weer eens van komen. Mis. Na een paar honderd meter speelde de pees weer op. Geen pijn maar toch. Ik denk dat het een verstandige beslising was om snel te stoppen. We zien wel. Voorlopig nog maar blijven concentreren op het fietsen. De Marmotte staat immers voor de deur en daar moet nog wel wat voor getraind worden. De kwalificatie 'kinder' Marmotte gebruik ik vanaf nu niet meer. De ervaring in de Vogezen leert dat ook de Marmotte in twee dagen een pittige opgave is. Vandaag dus een stukje gefiets door - voor mij - een van de mooiste stukjes van Nederland. Vooral de route langs de Lek mag er zijn. En wat te denken van de Vlist! Mooie natuur in een bijzondere ambiance; meer dan eens moest ik godvrezend volk in lange rokken en met ouderwetse hoedjes op vragen om het fietspad vrij te maken. Wat men overigens vriendelijk groetend deed, geen "rustig aan eikel!" gehoord. Om mezelf flink onder druk te zetten om goed voorbereid in de franse alpen te verschijnen wil ik 665km trainen. Ingaande vandaag. Dus 665 - 109 = 565km te gaan. Volgende week Limburgs Mooiste, dan gaat er weer wat af.