Het eerste deel van de feestmaand is voorbij. Niet alleen Sinterklaas maar ook mijn moeder en zoontje zijn jarig geweest. Ik geniet nu nog even van de overgebleven lekkernijen en ga dan eventjes miniseren zodat ik niet met brandend maagzuur de komende Kerstborrels in ga. Op een of andere manier heb ik heb gevoel in een soort van winterstop te zitten terwijl niets minder waar is. Twee keer in de week krachttraining, een kickbokstraining en voor de conditie wat hardlopen op de nieuwe schoenen en op de crosstrainer. Met hardlopen moet ik m'n verstand gebruiken, Ik loop slechts een kleine vijf kilometer en ook nog eens voortdurend op de rem. Op enig moment tijdens de run meldt de achillespees zich. Soms halverwege, soms bijna aan het einde en één keertje zelfs helemaal niet. Wanneer ik thuis kom en stop is de pijn gelijk weg en komt de andere dag niet terug. Ik moet het er maar mee doen. Maar wat geniet ik van de frisse lucht en de modder in het bos! Gewoon doen dus. Een echter cardio-booster is het op die manier natuurlijk niet en daarom kruip ik met enige tegenzin op de crosstrainer voor een half uur zweten. De hartslag zit dan al gauw erg hoog. Altijd kom ik dik ingepakte fietsers tegen. Vooralsnog krijg geen spontane zin om op de specialized te springen maar de plannen worden gesmeed. Met het Zwarte Woud en de Marmotte als hoogtepunten. Onnodig te zeggen dat er flink voor getraind moet worden. De basis ligt er, een stevige basis zelfs.........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten